Γιατί στον Δήμο Φυλής τα πεντοχίλιαρα δεν γίναν'... βιντεάκια;

 

Έχει από το πρωί που έχουν σφηνώσει στο στόμα της θείας μου της Δίκης (από το Ευρυδίκη το υποκοριστικό) οι στίχοι του λαϊκού άσματος της εποχής της "Γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια, να παίρνω με τη σέσουλα να γράφω ραβασάκια;".

Είμαστε σίγουροι πως η ανεπανάληπτη Γλυκερία (ή εν πάση περιπτώσει ο στιχουργός της επιτυχίας της) έδινε στην υπερβολή της την έκφραση των πετσετακίων που τα μαζεύει κανείς με τη σέσουλα, για να εκφράσει με αυτή την εικόνα την επιθυμία της οικονομικής αφθονίας. Εκείνο όμως που μας κάνει να διατηρούμε τις αμφιβολίες μας είναι, μήπως κάποια πράγματα που βλέπουμε αριστερόθεν και δεξιόθεν είναι πειρασμοί που μας ιντριγκάρουν για να έχουμε κι εμείς υλικό να γράφουμε... ραβασάκια;

Με τη μανία που έχουμε (το παραδέχομαι!) να ψάχνουμε αποφάσεις στο Δι@υγεια, ας πούμε τύπου... για ποσά που προσφέρονται σε πολιτιστικούς συλλόγους για εκδηλώσεις (ξέρετε, αυτά που βλέπουν οι ανά την Ελλάδα αντιπολιτεύσεις και πετούν φλύκταινες) έρχεται  στο μυαλό μας η αντιπολίτευση στον Δήμο μας, έτσι που μας έχει "καλομάθει" να μάχεται κατά της... κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος σε αναθέσεις, έργα, χαρές και πανηγύρια - και κάνουμε  σκέψεις:

Άραγε πώς θα διαχειριζόταν μια εισήγηση σε Δ.Σ. να προσφέρει ο Δήμος ένα ποσό ύψους 5.000 ευρώ για εκδήλωση πολιτιστικού συλλόγου;

Φανταζόμαστε πως δεν θα περιοριζόταν απλά στο "παρών" της ψήφισης (αφού, ως γνωστόν, τα πάντα - σχεδόν - περνούν κατά πλειοψηφία!) αλλά για να κλείσει τα κακά τα στόματα κάποιων... "διαβασμένων" θα πέταγε και ένα χορηγούμενο βιντεάκι που να εξευτελίζει πατόκορφα τον Πρόεδρο του Συλλόγου που θα εισπράξει το ποσό!!! Τι, όχι;

Κι αν ο πολιτιστικός σύλλογος στον οποίο προσφέρεται το ποσό, ήταν εκείνος που Πρόεδρός του είναι ο ίδιος που... "δεν ανέχεται τη σπατάλη με τα λεφτά των δημοτών"; Θα δεχόταν, λέτε, να εισπράξει το ποσό για πανηγύρια και χορούς, τη στιγμή μάλιστα που ΔΕΝ θα έχει ψηφίσει τη διάθεση ποσού για καλοκαιρινή γιορτούλα στα παιδάκια των Παιδικών Σταθμών Ζεφυρίου;

Ε, τότε θα είναι να το ρίξουμε όλοι μαζί στο τραγούδι:

Γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν γίναν' βιντεάκια;;;...  Ωχ αμάν! Ωχ αμάν!