Γράφει ο Λευτέρης Κοσμόπουλος,
Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικής Αττικής με τον Νίκο Χαρδαλιά – «Αττική μπροστά», Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής
Οι Περιφερειακές Εκλογές της 8 ης Οκτωβρίου πλησιάζουν. Ξεκινάει πλέον ουσιαστικά η λεγόμενη «προεκλογική περίοδος», μια φράση που εγώ προσωπικά δεν εκτιμώ και πάρα πολύ, έτσι τουλάχιστον όπως αυτή είναι καταγεγραμμένη στο κοινό θυμικό. Για μένα το διάστημα πριν από τις εκλογές αποτελεί μια φυσική συνέχεια της προσπάθειας και της δράσης που είχα όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Με ενοχλεί αυτή η ξαφνική και έντονη ενασχόληση λίγο πριν τις εκλογές με μοναδικό σκοπό τη συλλογή ψήφων. Με ενοχλεί ως ψηφοφόρο να με θυμούνται τις τελευταίες μέρες και να εμφανίζονται ξαφνικά άνθρωποι που δεν τους έχω δει δίπλα μου την τελευταία τετραετία. Με τον ίδιο τρόπο με ενοχλεί και ως υποψήφιο η επιφανειακή και πρόσκαιρη προσέγγιση των συμπολιτών μου με ένα και μοναδικό σκοπό, τη σταυροδοσία.
Ίσως για αυτό να ένοιωσα την ανάγκη, τώρα, πριν ακόμα “παρασυρθούμε” από την ένταση των συνθημάτων, τις αντιπαραθέσεις και τον «παλμό του προεκλογικού αγώνα», νηφάλια και ήρεμα να επαναδιατυπώσω τις αδιαπραγμάτευτες αρχές μου, τις βασικές μου αξίες και τα ξεκάθαρα κίνητρα που με ωθούν να δρω στη συλλογική μας συνύπαρξη στη Δυτική Αττική.
Έχω μια σταθερή εμπλοκή με την τοπική αυτοδιοίκηση και για να είμαι πιο ακριβής, με τα τοπικά προβλήματα, τα τελευταία χρόνια. Ως Αντιδήμαρχος Μεγαρέων, έδωσα την καθημερινή πάλη για να βρεθούν λύσεις σε μικρά και μεγάλα ζητήματα.
Ως Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής τα τελευταία 4 χρόνια, αγωνίστηκα για να αντιμετωπίσω ακόμα μεγαλύτερα ζητήματα και νοιώθω ευτυχής που κατάφερα να δω αρκετά από αυτά να λύνονται αλλά και να μπαίνουν οι βάσεις για ακόμα μεγαλύτερα βήματα προόδου.
Εκπροσωπώ σημαίνει ότι είμαι έτοιμος να αναλάβω το βάρος της δυσαρέσκειας, του παραπόνου, της ανάγκης, του οράματος, της προοπτικής και να τα μετατρέψω σε σχέδιο, πρόγραμμα και τελικά λύση που θα πάρει σάρκα και οστά, έργου χειροπιαστού και υπολογίσιμου στην καθημερινότητα όλων μας.
Για να μπορεί να γίνει αυτό όμως υπάρχουν δυο απαραίτητες προϋποθέσεις, το «Ξέρω» και το «Μπορώ».
Πρώτον, όποιος αποφασίζει να παίξει αυτό το ρόλο, πρέπει πρώτα από όλα να έχει επαφή με την καθημερινότητα του κάθε πολίτη. Να ζει στο εδώ και όχι στο αλλού, να επικοινωνεί με τους ανθρώπους καθημερινά και όχι μόνο προεκλογικά ή ευκαιριακά, να αφουγκράζεται τον παλμό της πραγματικότητας, να βρίσκεται σε στενή νοητική και ψυχική επαφή με κάθε του συμπολίτη, να μην έχει κλειστεί στο «εργαστήριό του» με κλειστές πόρτες και παράθυρα, να μην είναι δυσεύρετος πριν και μετά την προεκλογική περίοδο, τέλος να έχει αποφασίσει ότι και η επόμενη μέρα θα τον βρει εδώ, αυτόν και τα παιδιά του.
Αυτό είναι το Ξέρω.
Και πραγματικά, θεωρώ ότι η αδιάκοπη αλληλεπίδραση με τους συμπολίτες μου, η ανοιχτή πόρτα του γραφείου μου για όλους, είτε τους ήξερα από πριν είτε όχι, οι κουβέντες στο δρόμο, τις πλατείες, τις γειτονιές και τα μαγαζιά της περιοχής μας, ήταν αυτό που μου έδινε δύναμη, ενέργεια, ιδέες αλλά και πείσμα να διεκδικήσω ακόμα περισσότερα για τη Δυτική Αττική. Αυτή η επαφή και επικοινωνία είναι για εμένα πολύ πιο σημαντική από ότι μπορεί κάποιος να φανταστεί και για αυτό συχνά λέω ότι αυτά που έγιναν τα τελευταία 4 χρόνια είναι πρωτίστως επίτευγμα των πολιτών της Δυτικής Αττικής. Μαζί τα καταφέραμε.
Δεύτερη προϋπόθεση και εξίσου σημαντική είναι το «Μπορώ», ή αλλιώς αποτελεσματικότητα σε αυτά που καταπιάνεσαι.
Η Δυτική Αττική έχει ανάγκες, η περιοχή μας έχει μεγάλες ανάγκες. Σημασία έχει πως προσεγγίζεις τα ζητήματα που ανακύπτουν και αν μπορείς να αντιληφθείς ποια είναι πραγματικά η λύση. Και αφού αντιληφθείς ποια είναι η λύση θα πρέπει να είσαι σε θέση να την υλοποιήσεις.
Τίποτα δεν γίνεται μόνο του. Τίποτα δεν πάει μπροστά με λόγια, θεωρίες και υποσχέσεις. Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι σύνθετες και δυστυχώς υπαρκτές, τα χρονοδιαγράμματα συγκεκριμένα, οι χρηματοδοτήσεις απαιτούν διεκδίκηση αλλά και τεκμηρίωση τεχνοκρατική. Πριν από την έναρξη υλοποίησης ενός έργου, απαιτείται σκληρή δουλειά, καλή προετοιμασία, προπαρασκευαστικές πρωτοβουλίες, συγκεκριμένα βήματα. Καλώς ή κακώς δεν έχει την απλότητα ενός ιδιωτικού έργου που πληρώνει ο καθένας μας από την τσέπη του. Αν δεν προετοιμαστούν όλα όπως πρέπει, εύκολα η χρηματοδότηση χάνεται, εάν δεν υπάρχει η απαραίτητη διαφάνεια οι δικαστικές διαμάχες τραβάνε χρόνια, αν δεν έχουν προβλεφθεί και τεκμηριωθεί οι πραγματικές ανάγκες τα έργα δεν τελειώνουν ποτέ.
Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια η λογική των πολιτών για το πώς επιλέγουν τους εκπροσώπους τους στην τοπική αυτοδιοίκηση έχει αλλάξει οριστικά. Καθημερινά συναντάω ανθρώπους που πλέον δεν περιορίζονται στην προσέγγιση: αυτή η υποψήφια ή αυτός ο υποψήφιος μου φαίνονται συμπαθητικοί, χαμογελάνε ωραία, χαιρετάνε γλυκά, θα τους ψηφίσω! Πλέον ρωτάνε: Έχεις σχέδιο; Για τι πράγμα; Ποια είναι τα βήματα; Με τι λεφτά; Ποιες οι προτεραιότητες; Πως θα γίνει; Πότε;
Έχουμε ωριμάσει πλέον. Ο υποψήφιος πρέπει να έχει αναλάβει πρωτοβουλίες, να έχει δώσει λύσεις, να μπορεί να αποδείξει τι μπορεί να κάνει και τι όχι. Να έχει δώσει δείγματα γραφής.
Προσωπικά, μπορώ να κοιτάζω τους συμπολίτες μου στα μάτια και να τους δίνω ξεκάθαρες απαντήσεις. Να τους μιλάω με έργα που έχουν υλοποιηθεί, με έργα που έχουν ξεκινήσει και βρίσκονται σε εξέλιξη, με έργα που έχουν μπει σε τροχιά ολοκλήρωσης. Όχι θεωρίες. Συγκεκριμένα πράγματα, μελέτες, χρηματοδότηση, χρονοδιάγραμμα και βεβαίως στόχευση για το που μπορούμε να φτάσουμε μέσα στην επόμενη πενταετία, για το πώς θα συνεχίσουμε μαζί για την Δυτική Αττική που αξίζουμε.
Υπάρχει όμως και ένα τρίτο θεμελιώδες κριτήριο για αυτόν που επιθυμεί να εκπροσωπεί σε τοπικό επίπεδο. Ένα κριτήριο που βρίσκεται σε σχέση ισοδυναμίας με το Ξέρω (έχω επαφή με την πραγματικότητα του κάθε πολίτη και τις ουσιαστικές ανάγκες του τόπου και της κοινωνίας μας) και το Μπορώ (έχω την ικανότητα να φέρνω χειροπιαστά αποτελέσματα).
Έχει να κάνει με το κίνητρο του κάθε υποψηφίου. Ακόμα και αν Ξέρεις και Μπορείς δεν κάνεις αν δεν έχεις το σωστό κίνητρο. Αν πάλι έχεις το σωστό κίνητρο δεν αρκεί αν δεν Ξέρεις και δεν Μπορείς.
Φαινομενικά είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναγνωρίσει κάποιος το κίνητρο που έχει ο κάθε υποψήφιος μέσα του. Μπορεί να είναι εσωτερικό ή εξωγενές, ταπεινό ή ιδεατό, ψυχολογικής ή άλλης φύσεως. Καταρχήν να πω ότι πλέον είμαι σίγουρος για το ότι το κίνητρο του κάθε υποψηφίου είναι τόσο ξεκάθαρο στην κοινωνία και τους συμπολίτες μας, όσο δεν είναι ούτε στον ίδιο τον υποψήφιο. Μπορεί ο ίδιος να είναι μπερδεμένος μέσα του, να μην τα έχει ξεκαθαρίσει με τον εαυτό του, προς τα έξω όμως δύσκολα κρύβεται. Αποκαλύπτεται σχεδόν αμέσως μετά την έκθεση στις κοινωνικές διεργασίες, έστω και αν εμφανίζεται μόνο προεκλογικά. Οι πολίτες ξέρουν, η κοινωνία το ανιχνεύει.
Για εμένα ένα και μοναδικό είναι το σωστό αλλά και απαραίτητο κίνητρο, η ανάγκη του να είσαι χρήσιμος, στην κάθε μια και τον καθένα μεμονωμένα και ξεχωριστά, στην κοινότητα, στα επιμέρους ενεργά σύνολα, στις κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, στην τοπική μας κοινωνία, στον τόπο μας. Δεν υπάρχει ατομική πρόοδος και εξέλιξη αν δεν προοδεύει το σύνολο. Δεν υπάρχει συλλογική πρόοδος χωρίς την ατομική προσπάθεια. Η χρησιμότητα μετριέται, με την αξία που προσφέρει σε συλλογικό επίπεδο ή και σε ένα άτομο ξεχωριστά, με τις λύσεις που προσφέρει, με την βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας σε καθημερινό αλλά και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, με τις προοπτικές που δημιουργεί για τις γενιές που έρχονται. Όλα αυτά είναι χρησιμότητα και δεν υπάρχει πιο ισχυρό κίνητρο και μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να νοιώθεις χρήσιμος. Αυτό τελικά μόνο έχει αξία, αυτό τελικά μένει και αξιολογείται.
Για την περιοχή μας υπάρχουν ευκαιρίες, και αν κάποιοι αμφιβάλλουν τους απαντάω: «ακόμα και αν δεν υπάρχουν, είμαστε υποχρεωμένοι να τις δημιουργήσουμε», όχι γιατί πραγματικά πιστεύω ότι δεν υπάρχουν αλλά διότι θεωρώ ότι αξίζει περισσότερες και μεγαλύτερες.
Γιατί πραγματικά είμαι πεπεισμένος ότι με τη συσσωρευμένη εμπειρία των τελευταίων 4 ετών, με την προετοιμασία που έχει γίνει, τον έμπειρο αυτοδιοικητικό Νίκο Χαρδαλιά Περιφερειάρχη, μπορούμε να καταφέρουμε ακόμα περισσότερα, μπορούμε να γίνουμε ακόμα πιο χρήσιμοι.
Είμαι αποφασισμένος και ξέρω ότι όλοι είμαστε για να πάμε τον τόπο μας μπροστά.
Συνεχίζουμε μαζί για τη Δυτική Αττική που αξίζουμε!
Γιατί ξέρουμε και μπορούμε!
Λευτέρης Κοσμόπουλος
0 Σχόλια