Ο ηλικιακός ρατσισμός αφορά σε συμπεριφορές και στάσεις απέναντι σε ομάδες ανθρώπων με βάση την ηλικία τους. Ανάλογα με την ηλικία στην οποία βρίσκεται ο καθένας μπορεί να μιλήσει για τον ηλικιακό ρατσισμό. Ακολουθούν μερικά, δυστυχώς υπαρκτά, παραδείγματα τα οποία μπορούν να μας προβληματίσουν.
Παράδειγμα 1: Ένας νέος σε ηλικία επαγγελματίας θα χρειαστεί να προσπαθήσει 10 φορές περισσότερο για να εδραιώσει τη θέση του, να θέσει ξεκάθαρα όρια και να διεκδικήσει σεβασμό.
Παράδειγμα 3: Ένα νέο άτομο ''οφείλει να δείχνει σεβασμό σε έναν μεγαλύτερο γιατί εκείνος στην ηλικία του...'' κ.ο.κ.
Παράδειγμα 4: Μία γυναίκα που περνάει τα 35 και δεν έχει παντρευτεί, κάνει παιδί, έχει χωρίσει, δεν έχει σταθερή δουλειά πρέπει να κάνει κάτι για αυτό.
Παράδειγμα 5: Ένας άνδρας γύρω στα 50 δεν πρέπει να έχει άποψη ούτε για πιο σύγχρονα θέματα όπως τα social media και την επιρροή τους ούτε όμως και για θέματα που αφορούν την τρίτη ηλικία γιατί απλά δεν ανήκει σε αυτή.
Παράδειγμα 6: Ένας άνθρωπος της τρίτης ηλικίας μπορεί να είναι ταυτόχρονα στο απυρόβλητο ως πιο σοφός (ανεξαρτήτως συμπεριφοράς) και παράλληλα να θεωρείται τόσο αδύναμος που σχεδόν (ή και όχι σχεδόν) ιδρυματοποιείται.
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο παραδείγματα του πώς ΟΛΟΙ μας είμαστε θύματα ηλικιακού ρατσισμού. Αυτό που χρειάζεται να αναρωτηθούμε ατομικά και κοινωνικά είναι πού ακριβώς μας εξυπηρετεί αυτός ο διαχωρισμός που συνοδεύεται με ''πρέπει''. Μήπως στο να έχουμε συνεχώς ενοχές για κάτι που είμαστε ή δεν είμαστε;
0 Σχόλια